Szwedzka imigracja 1840 – 1920
W latach 1840–1920 do Allinge-Sandvig napłynęli szwedzcy imigranci poszukujący pracy w przemyśle wydobywczym, rybołówstwie i gospodarstwach rolnych na Bornholmie.
Populacja Allinge-Sandvig wzrosła z 1 000 do 3 000 w latach 1850–1900.
W okresie 1850–1870 Allinge-Sandvig było gminą stagnacyjną liczącą około 1000 mieszkańców.
W 1880 roku liczba ludności wzrosła do 1400, w ciągu następnych dwóch dekad wzrosła ponad dwukrotnie do 3000.
Najważniejszym powodem tego pozytywnego wzrostu populacji był napływ szwedzkich imigrantów, poszukujących pracy w dynamicznie rozwijającym się przemyśle granitowym na północnym Bornholmie.
Kamieniołomy potrzebowały znacznie więcej pracowników, znacznie więcej niż mogła zapewnić lokalna ludność Bornholmu. A przybycie tych Szwedów na wyspę wzbogaciło ją pod wieloma względami.
Z tego okresu wywodzi się miejscowe określenie „hammersvenskere” (Szwedzi-młoty), a język szwedzki wpłynął mocno na dialekt północnego Bornholmu. Szwedzi odcisnęli również piętno na lokalnej kulturze i jej tradycjach.
Niektóre liczby mogą pomóc w zilustrowaniu trendów populacyjnych w tym okresie:
Szwedzcy dorośli robotnicy w Allinge-Sandvig, 1880 i 1901
| 1880 | 1901 | |
| Kamieniarze | 131 | 219 |
| Najemcy dzienni, pracownicy i służba | 11 | 28 |
| Rzemieślnicy | 11 | 12 |
| Rolnicy | 0 | 4 |
| Pomoc/pomoc dla osób starszych | 2 | 4 |
| Różne | 13 | 17 |
| Razem | 168 | 284 |
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym okresie, dobrą książką na ten temat jest „Pelle Zdobywca” Martina Andersena Nexø.
To opowieść o tym, jak mężczyzna w średnim wieku i jego syn podróżują ze Szwecji na Bornholm w drugiej połowie XIX wieku by walczyć o lepsze życie.